-
1 дискредитировать
глаг.• dyskredytować• zdyskredytować* * *dyskredytować, zdyskredytować -
2 discredit
[dɪs'krɛdɪt] 1. vt 2. nto be to sb's discredit — przynosić (przynieść perf) komuś ujmę
* * *[dis'kredit] 1. noun((something that causes) loss of good reputation.) kompromitacja2. verb1) (to show (a story etc) to be false.) zdyskredytować2) (to disgrace.) kompromitować•- discreditably -
3 discréditer
1. dyskredytować2. zdyskredytować
См. также в других словарях:
dyskredytować się – zdyskredytować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} psuć reputację samemu sobie, obniżać swój autorytet, swoją wartość; kompromitować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś zdyskredytował się całkowicie. <fr.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dyskredytować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dyskredytowaćtuję, dyskredytowaćtuje, dyskredytowaćany {{/stl 8}}– zdyskredytować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} psuć czyjąś reputację, podważać zaufanie do kogoś, odbierać komuś autorytet;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdyskredytować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dyskredytować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
